De waarneming van een bepaalde geur vertoont nogal wat parallellen met de beluistering van muziek. Net zoals muziek is een geur niet tastbaar, kan hij de emoties heel ingrijpend beïnvloeden, is hij heel efemeer en wordt door iedereen op een andere, persoonlijke manier ervaren. Evenzeer kan een geur heel wat associaties oproepen, al dan niet bewust of gewenst. Eén enkele geur kan plots de specifieke sfeer van een bepaalde plaats of een gebeurtenis uit het verleden naar boven halen.

Dit fascinerende fenomeen ligt aan de basis van Fragrances. Deze compositie is voor een groot deel op een associatieve manier tot stand gekomen. Met opzet kies ik niet voor een rigide structuur waarin het muzikale materiaal een vaste plaats krijgt toebedeeld. Het materiaal ontwikkelt zich organisch. Toen ik het stuk componeerde, in 2008, was dit een nieuwe en boeiende werkwijze, waarbij ik ook mezelf liet verrassen door de uitkomst.

Deze schrijfwijze was een korte maar belangrijke tussenstap in mijn compositorische arbeid. Sinds Fragrances ben ik weer teruggekeerd naar het architectonisch uitzetten van structuren. Het behouden van de controle over de organisatie van de tijd vind ik te belangrijk om aan de pure intuïtie over te laten. Dit geldt zeker voor grotere bezettingen of langere werken.

Wél behoud ik voor de uitwerking van het materiaal nog steeds in grote mate de associatieve ontwikkeling, ingepast in een architecturaal geheel. Daarnaast is die architectuur sinds 2008 niet meer zo rigide en staat het open voor nieuwe impulsen als die naar mijn gevoel een meerwaarde kunnen bieden aan het stuk.

Fragrances is geschreven voor het New York New Music Ensemble in opdracht van TRANSIT, waar het op 26 oktober 2008 gecreëerd werd. In 2014 heb ik het werk grondig gereviseerd met het oog op de nieuwe uitvoering van SPECTRA op TRANSIT 2014. (Annelies Van Parys)

programmaboek Transit 2014