MER is een compositie voor tien instrumenten en tape die bestaat uit vier deeltjes: twee ‘lange’ hoekdelen en twee korte middendelen. Om het stuk te schrijven heb ik eerst een tekening gemaakt van (een deel van) één cyclus van een sinusgolf op een blad millimeterpapier. Daarna heb ik die tekening gebruikt om er de verschillende parameters van het stuk uit af te leiden. De x-as van de tekening slaat altijd op het tijdsverloop, de andere as heb ik gebruikt om toonhoogte, harmonisch ritme (densiteit) en tempo in de verschillende delen te bepalen.

In het eerste deel (alsook in het vierde) bestaat de tapepartij uit een opeenvolging van aangehouden klanken afgewisseld met stiltes. Deze klankblokken zijn ‘statisch’ in die zin dat in elk blok de aanwezige toonhoogtes van begin tot einde gelijk blijven. De enige ontwikkeling van de klanken voltrekt zich op het gebied van timbre en dynamiek. De stiltes tussen de klankblokken moeten door het ensemble opgevuld worden door ongemerkt in te voegen op de toonhoogte van de tape, zodat een continue klank ontstaat. De frequentie waarmee de klankblokken elkaar opvolgen is tevens afgeleid uit de tekening, en volgt dus dezelfde curve. Het vierde deel is iets complexer, omdat hier in plaats van één curve steeds tegelijkertijd vier van zulke curves aanwezig zijn. Bovendien zijn deze curves ook niet altijd even lang.

Het tweede deeltje is korter en haalt zijn verloop van tempo en metrum uit de tekening. Dit deel is enkel voor tape. Het is sterk ritmisch, voornamelijk opgebouwd uit samples van sinusgolven. Het derde, kortste deel is dan weer uitsluitend voor ensemble (zonder tape). Hier heb ik de curve van de tekening 180° gedraaid en wederom gebruikt om toonhoogte, tempo en metrum uit af te leiden. In MER komen veel kwarttonen voor. Voor dit stuk ben ik namelijk uitgegaan van een verdeling van het octaaf in vierentwintig gelijke delen (in plaats van twaalf delen), wat op zijn beurt gedeeltelijk is afgeleid uit de natuurlijke boventoonreeks van een bepaalde grondnoot.