Litanie con epitaffio (Litanieën met grafschrift) werd tijdens de zomer van 1994 gecomponeerd als gelegenheidswerk in opdracht van het Spectra-ensemble. Het is opgedragen aan de nagedachtenis van vier vrienden-componisten, allen gewezen leden van de in de jaren zestig opgerichte groep Spectra: Karel Goeyvaerts (+1993), Raymond Baervoets (+1989), Louis De Meester (+1987) en Norbert Rosseau (+1975). Qua vorm is het stuk opgevat als een reeks korte strofen met afwisselend streng ritmisch of vrij improvisatorisch karakter. Het gebruik van repetitieve elementen met geleidelijke op- en afbouw verwijst naar het genre ‘litanie’, zoals het onder meer door Goeyvaerts in zijn later werk veelvuldig werd beoefend. In het ensemble van zeven instrumenten speelt de piano een centrale en overheersende rol.

Aan de overige partners wordt een beurtelings ondergeschikte of zelfstandige opdracht toegewezen: het slagwerk (vooral vibrafoon en tom-toms) als evenwaardig solist; fluit en basklarinet overwegend in duo-constellatie; het strijktrio steeds als compacte formatie. De litanie-achtige gedeelten leiden enkele keren naar uitgesproken hymnische momenten, elders worden zij dan weer gevolgd door meer verstilde meditaties. Tot deze laatste behoort ook het slotdeel (epitaffio) waarbij de in tonen omgezette klinkers uit de naam ‘Karel Goeyvaerts’ (A E G E A E) het motief vormen van de fluitpartij. De bij theoretische discussies veelvuldig aangehaalde tegenstellingen tussen tonaal en atonaal, modaal en serieel zijn hier vrijwel totaal opgeheven of probleemloos met elkaar verzoend.