Sinds het internet alom verspreid is, groeit de wens om samen te kunnen musiceren vanop verschillende locaties verspreid over de wereld (het idee van de global village). De grootste uitdaging hierbij is de zogenaamde latency (latentietijd), het niet onaanzienlijke tijdsverschil veroorzaakt door de afstand, wat maakt dat beide locaties fysiek nooit écht samen kunnen spelen (denk maar aan de vertraging op internationale telefoonverbin-dingen). Door het introduceren van welgekozen delays ontwikkelt zich een nieuw soort compositie die voor elk van de deelnemende locaties weliswaar synchroon klinkt, maar in werkelijkheid evenzovele unieke klankresultaten (Gestalts) oplevert van een stuk dat zich in meerdere tijds-realiteiten tegelijk afspeelt. Zeg maar een soort complexe virtuele canon waar antecedent en consequent onderling uitwisselbaar zijn. Teneinde elke locatie toe te laten haar eigen micro-timing optimaal te beheersen, wat tenslotte de essentiële kracht uitmaakt van een live performance, gebeurt de interactie hoofdzakelijk via automatisch gegenereerde beelden die telkens als een grafische partituur door de andere locatie geïnterpreteerd worden (vandaar de verwijzing naar Cornelius Cardew in de titel). Dit levert dan weer een nieuwe grafische partituur op die naar de eigen locatie wordt terug-gestuurd. De steeds stringenter wordende feedback tussen de beide locaties creëert zo langzaam maar zeker een nieuwe tijds-realiteit, die ten slotte nog uitsluitend bepaald wordt door de fysieke kenmerken van het verbindende netwerk. E. C. Draw. For Cornelius werd geschreven in opdracht van TRANSIT, waar het op 27 oktober 2012 gecreëerd werd. [P.S.]