De vraag van TRANSIT om een werk te schrijven voor bajan was voor mij een welkome gelegenheid nog eens een stuk te componeren zonder gebruik te maken van elektronica of robots – iets wat ik de laatste jaren minder deed. Bajaniste An Raskin, voor wie de compositie geschreven werd, wees me uitgebreid de weg in de talrijke mogelijkheden en extended techniques van dit bijzondere instrument – mogelijkheden waarvan ik dankbaar gebruik heb gemaakt.

Beasleyi begint met een klanklandschap op de grens van de stilte: vertrekkend vanuit windgeluiden komen geleidelijk aan tonen tevoorschijn die zich aftekenen met gebruik van extended techniques zoals clusters, glissandi en bellows shake. Dit begin gaat over in een koraalpassage waarin de orgelachtige hoedanigheid van de bajan naar voren komt. Beide handen vertrekken daarbij vanuit het centrum om vervolgens elk naar een ander extreem van de tessituur van het instrument uit te wijken. Na een korte verwijzing naar het begin volgt een ritmische passage waarin clusters tussen beide handen uitgewisseld worden: dit deel vormt de brug naar een rustiger deel in een vrij ritme, dat op zijn beurt vertrekkend vanuit de uitersten van de tessituur terug naar het centrum evolueert en opbouwt tot een climax. Dit voorlaatste deel is  opgebouwd uit drie elementen: ten eerste zijn er de lang aangehouden tonen, waarachter tal van melodieën heimelijk schuilgaan, ten tweede de versieringen van die tonen die stilaan hun eigen leven gaan leiden en steeds verder worden uitgesponnen, en ten derde de ritmische akkoorden die de lange tonen doorbreken. Tot slot volgt een finale die gebaseerd is op de ritmische clusters uit de brug.

Beasleyi werd geschreven in opdracht van TRANSIT en November Music. Het werk werd op 23 oktober 2011 gecreëerd door An Raskin tijdens het TRANSIT festival. [K.L.]