Far as we go is een soort in memoriam voor de Amerikaanse gitarist Jack Rose (1971–2009). Toeval wil dat dit stuk geschreven is voor hetzelfde instrumentarium als mijn debuut op TRANSIT tien jaar geleden, zij het zonder instrumentale verdubbelingen en met een radicaal andere ‘percussie’ partij (geïnspireerd door de ‘boxen’ van Joseph Cornell). Deze compositie werd geschreven in opdracht van het TRANSITfestival, voor Apartment House, tijdens een onwaarschijnlijk hete zomer in Tokyo.