Septima de facto, of ‘de eigenlijke septiem’, is een pianostukje geschreven in de zomer van 2005 dat werd gebaseerd op een song van Prince. Het materiaal is afgeleid van de harmonie van deze song (hier uitgebreid om reine septiemen op te nemen, zoals reeds gepland in 1990) en het metrum (hier gecomprimeerd tot 7/8) en van de klanken van tekstgedeelten (een spectraalanalyse werd omgezet in pianoklanken door mijn ‘synthrumentation’ methode). Na een vijftienjarig uitstel vormt dit werk van zeven minuten het tweede deel van een diptiek (met Otodeblu uit 1990), uitvoerbaar door computer of door pianisten. Hoewel oorspronkelijk bedoeld voor een toonsysteem met 17 gelijke intervallen per octaaf kan het ook in andere stemmingen worden weergegeven, zoals die met 12 of 24 intervallen.

Septima de facto werd gecreëerd op 2 oktober 2005 tijdens TRANSIT door het <M&M> ensemble. (Clarence Barlow)