‘Tijdloosheid vindt men terug in de verstreken momenten van gewaarwording,
in de gedeelde pauze die uiteenbreekt in een zandstorm van pauzes.’
‘Een herinnering van gedachtes wordt een afwezigheid van afwezigheden.’
— Robert Smithson, Incidents of Mirror-Travel in the Yucatan (1969)

Mirror Stratum maakt deel uit van een groter project voor het ELISION ensemble, dat gebaseerd is op de werken met glas en spiegels van Robert Smithson. Smithson gebruikt spiegels om concepten van ruimte, tijd, perceptie en vooral geheugen te onderzoeken. Deze kunstenaar gebruikt spiegels als het ware als verzamelplaatsen van een buiten de tijd gestelde ruimte. Het feit dat spiegels een object weerspiegelen acht hij als bijkomstig; wat wel belangrijk is, is dat ze dat object wegleiden uit zijn vaste plaats in de ruimte en uit zijn gesitueerdheid in de tijd. Zo ook treden de instrumenten in mijn werk op als spiegels van elkaar, waarbij ze elkaars oriëntatie in tijd en ruimte telkens ombuigen. Het zijn levendige,  veranderende, brekende, veelzijdige spiegels die tegenover elkaar staan en hun eigen afwezigheid van identiteit weerkaatsen. De luisteraar is een derde spiegel. Hij buigt en vervormt het stuk nogmaals door zijn perceptie ervan, en bovendien verandert hij het nog meer in zijn eigen herinnering. Als alles wat we horen omgebogen weerspiegelingen van klank-objecten zijn, hoe kunnen we ons dan iets voorbij deze weerspiegelingen herinneren? Mirror Stratum werd geschreven in opdracht van het ELISION ensemble dat het creëerde op 22 oktober 2011 tijdens het TRANSIT festival. [T.M.]