Voor (étude scénographique) – een compositie voor mezzosopraan en zes instrumenten – vertrok ik van een ode van Ricardo Reis (één van de heteroniemen van de befaamde Portugese schrijver Fernando Pessoa), waarvan het grootste
deel van de tekst ook effectief in de compositie te horen is. De eerste en laatste woorden zijn echter enkel virtueel aanwezig.

Pequena vida consciente, sempre
Da repetida imagem perseguida
Do fim inevitável, a cada hora
Sentindo-se mudada,
E, come Orfeu volvendo à vinda esposa
O olhar algoz, para o passado erguendo
A memória pra em mágoas o apagar
No báratro da mente.

Eindig leven, wetend leven, altijd
Achtervolgd door het herhaalde beeld
Van het fatale eind, zichzelf steeds weer
Een ander leven voelend
En, als Orpheus die zijn vrouw de beulsblik
Toekeert, de herinnering heffend naar
Wat was, om het in smarten uit te wissen
In des geestes afgrond.

In de compositie werk ik voornamelijk met verschillende al dan niet instrumentgebonden korte motieven en muzikale gestes. Zonder de tekst woord voor woord met muziek te willen illustreren, evoceert de muziek eerder de onderliggende gedachte. De tekst, die eerder lyrisch, maar fragmentarisch wordt gebracht, wordt achtervolgd door steeds terugkerende
korte muzikale beelden (een schichtige tremolo in de altviool, een aangestreken crotaal…).

(étude scénographique) werd geschreven in opdracht van het Spectra Ensemble, en werd gecreëerd op het TRANSIT-festival op 24 oktober 2008. (Daan Janssens)