De laatste jaren heb ik vooral gewerkt met een soort meta-documentarisme, een symbolistische reproductie van de realiteit waarbij abstracte muzikaliteit vermengd wordt met elementen van concrete (eventueel fictieve) situaties. Ik ben
vooral geïnspireerd door fotografie, videoartiesten en installatieartiesten omdat zij vaak op een gelijkaardige manier werken, maar dan omgekeerd: door scènes uit de (al dan niet fictieve) realiteit te ‘muzikaliseren’. In mijn muziek staat
de vermenging van abstracte klanken met de klank van werkelijke, concrete gebeurtenissen centraal. Deze reële situaties of gebeurtenissen worden gedeconstrueerd en dan element per element terug opgebouwd tot een artificiële, gestileerde reconstructie. In die reconstructie zijn de elementen ‘geoptimaliseerd’ en verschijnen ze in de gloed van muzikale  abstractie. Voor mij is deze mix zeer vruchtbaar, wellicht omdat deze twee essentieel verschillende benaderingen
elkaar in principe ondermijnen. Dat resulteert in een soort stimulerende verwarring: de concrete reportage wordt gekleurd door de ongebruikelijke abstractie en vice versa. Af en toe wordt de muziek deel van een reële beschrijving van de wereld.

Deze compositie werd geschreven in opdracht van TRANSIT en werd gecreëerd door Champ d'Action op 25 oktober 2008. (Niels Rønsholdt)