Letterklankbeelden biedt mijn versie van de cyclus van vier gedichten (1921) uit de dadaïstische periode van Theo van Doesburg. Deze zijn gemaakt uit losse letters in verschillende grootte. De zogenaamde ‘opto-fonetische gedichten’ van Raoul Hausmann (vanaf 1919) waren hiervan een eerste voorbeeld, dat ook door Van Doesburgs vriend Kurt Schwitters werd nagevolgd. (Jaap Blonk)