Shotgun Shoegaze haalt inspiratie uit twee zaken: de slidegitaartraditie uit de blues van rond de Mississippi Delta, en de
door distortie doordrongen ‘swells’ van de shoegaze, die in de late jaren 1980 ontstond op de Britse Eilanden. Vier elektrische
gitaren spelen een breed scala aan klankkleuren, die allemaal in de LoopSculptor worden gevoed: een op maat gemaakte ‘patch’ in Max, die ervoor zorgt dat loops op een flexibele manier kunnen worden getransformeerd en dat zij qua tijdsduur kunnen worden vervormd. Geïsoleerde ‘harmonics’ smelten samen in akkoorden; lijnen desintegreren in gegranuleerde fragmenten,… Deze loops worden dynamisch gespatialiseerd en bewegen zich volgens meerdere trajecten doorheen concertzaal. Het resultaat is een dense, continu verschuivende soundscape, die langzaam evolueert wanneer de ene loop overlapt met de volgende. Dit alles gebeurt live; niets is vooraf opgenomen. [Christopher Trapani]