Informatie is overbodigheid: tautologie zegt – volgens Wittgenstein – niets over de wereld en heeft er ook geen enkel verband mee. Ik ben echter van mening dat tautologie het basisprincipe van taal is, het basisprincipe van de relatie tussen taal en wereld. Elke beschrijving, uitleg, analyse, definitie is een verdubbeling, herhaling, overbodigheid op exact dezelfde wijze als tautologie.
Iets gelijkaardigs klopt ook voor informatie: informatie is niet wat zich onderscheidt van overbodigheid. Informatie is zelfs onmogelijk zonder overbodigheid. Het concept van overbodigheid is verbonden met het concept van een ‘kader’: iets herhalen betekent het ook intenser (be)grijpen, herstellen, versnijden en inkaderen. Dit is ook het geval voor ‘betekenis’: betekenis en verdubbeling of beklemtoning zijn bijna synoniemen, in elk geval.
Voices and Piano, gecomponeerd voor Nicolas Hodges, is een uitgebreide cyclus van werken, elk voor een enkele opgenomen stem, meestal van een beroemdheid met wereldfaam, en piano. De cyclus is nog niet afgewerkt en zou uiteindelijk zo’n 80 stukken/stemmen moeten omvatten (ongeveer vier uur muziek). Elk werk moet steeds klinken als deel van een geheel. Op dit ogenblik schrijf ik graag werken waarin de hele wereld niet meteen moet worden voorgesteld. Het geheel moet het geheel blijven, en wat we horen is er maar een deel van.
Ik zie Voices and Piano graag als mijn liedcyclus, hoewel er niet in gezongen wordt: de stemmen zijn allemaal gesproken statements uit speeches, interviews of lezingen. En de piano begeleidt de stemmen ook niet echt: de relatie van de twee is eerder een wedstrijd of vergelijking. Spraak en muziek worden vergeleken. Men kan ook stellen: werkelijkheid en perceptie. Werkelijkheid/spraak is continu, perceptie/muziek is een rooster dat tracht het eerste te benaderen. Eigenlijk is de pianopartij de temporele en spectrale scan van de respectievelijke stem, als een foto met groffe korrel. Eigenlijk is de pianopartij de analyse van de stem. Muziek analyseert de werkelijkheid. [Peter Ablinger]
Foto © Traianos Pakioufakis
Concert Transit 2019 Labozaal STUK 20 oktober door Nicolas Hodges - piano
Peter Ablinger werd geboren in Schwanenstadt, Oostenrijk in 1959. Hij begon aan een opleiding grafische kunsten, maar vervolledigde uiteindelijk studies in compositie bij Gösta Neuwirth en Roman Haubenstock-Ramati in Graz en Wenen. Sinds 1982 woont hij in Berlijn, waar hij verschillende festivals en concerten oprichtte en dirigeerde, en werkte naast als componist ook steeds als dirigent en freelance muzikant. Hij is een van de weinige artiesten vandaag, die ‘noise’ gebruikt zonder enige vorm van symbolisme. Hij stelt de natuur van klank, tijd en ruimte in vraag, en zijn bevindingen hebben doorheen de jaren verschillende ooit onstuitbare conventies aan het wankelen gebracht.
MATRIX doet haar best alle rechthebbenden met betrekking tot materiaal op deze website te achterhalen. Wie meent dat zijn/haar materiaal onrechtmatig hier is gebruikt, verzoeken wij ons te contacteren.
De partituur en het opnamefragment kan u ook ontlenen uit de collectie van MATRIX [Centrum voor Nieuwe Muziek] te Leuven.
Openingsuren: dinsdag & woensdag (10u-18u), donderdag & vrijdag (14u-18u)
Meer informatie: info@matrix-new-music.be
De TRANSIT collectie is een initiatief van MATRIX [Centrum voor Nieuwe Muziek], in samenwerking met Festival 20/21 en met de steun van Stad Leuven.
