Twee contrasterende denkwijzen liggen aan de basis van Zen et révolte. Bij Zen staat be-heersing en controle centraal, zoals in ‘gecontroleerde aleatoriek’. Glissandi in dubbel-, tripel- of quadrupelgrepen kunnen variëren binnen welbepaalde intervallen. De snaar-wisselingen zijn dan weer ritmisch exact genoteerd. Dergelijke ‘gecontroleerde accidenten’ komen ook voor in andere kunstvormen, zoals bijvoorbeeld in de ‘dripping technique’ van Jackson Pollock en in het werk van John Cage.

Aan de andere kant uiten revolte en verzet zich in eerste instantie altijd in een weigering. Dit wordt muzikaal vertaald in de ‘drone’, een aangehouden toon die als het ware ritmisch herhaald wordt doorheen het werk. Tegelijk benadert de drone dan weer het zen-gevoel, waarin alles leeg en onveranderlijk is, een toestand waarbij alles ‘is zoals het is’. De ge-controleerde aleatoriek, die kan leiden tot een complexe en massieve klank, benadert dan op zijn beurt weer de revolte, omwille van de enorme fysieke en mentale uitdaging waarmee de uitvoerder geconfronteerd wordt.

Beide elementen, zen en revolte, drone en massieve klank, worden contrapuntisch met elkaar gecombineerd en resulteren soms in energetische uitbarstingen. Uiteindelijk ver-dwijnt de drone in (ritmisch gearticuleerde) stiltes, om dan toch weer verder te gaan in een andere gedaante. Zen et révolte werd geschreven onder het mecenaat van Jean-Luc Peêrs. [FDH]