Die Klavierübung zou als ondertitel A Journey Through Falsehoods (een reis doorheen onwaarheden) kunnen krijgen. Er is immers helemaal geen piano of pianist, en er is evenmin sprake van oefening. Het werk kan gaan over de opgenomen  piano samples, gedigitaliseerde manifesteringen, die nog altijd geloven dat ze een echte piano zijn. Van hun lichaam  ontdaan, proberen ze voor zichzelf een soort fictie te creëren waarin ze kunnen geloven dat ze nog steeds, en even mooi,  bestaan.

Ze hopen zich op alsof de pianist nog steeds aanwezig zou zijn en stellen zich voor dat hij aan het klavier zit of  gevaarlijk vooruitleunt met zijn hoofd onder de klep om de snaren te tokkelen of aan te slaan op verschillende manieren en hen zo tot leven te brengen. Desalniettemin kan hij niet anders dan vaststellen dat het oor (in tegenstelling tot de ogen) geen resonantieruimte met een vast en solide klankbord waarneemt, maar eerder een eindeloze afgrond van eeuwige resonantie en echo’s. Voor het oor bestaat het gevaar eruit in de piano te vallen – in een kloof van zijn eigen verbeelding. Het creëren van eender welke fictie, zoals een hallucinatie, is onvermijdelijk onderworpen aan andere, ongewilde en onvoorziene krachten. De piano samples ontmoeten zichzelf in contexten waar ze nooit wilden zijn: als referenties komen ze tevoorschijn zoals een pianola een stille film begeleidt, een concertvleugel in een neoklassiek concerto, zelfs turend naar zichzelf als midi-piano samples. Het zijn leugens die staren naar hun nog valsere weerspiegelingen. Ze vluchten van deze piano-nachtmerrie, van gedwongen rollen van vervreemding, maar onderweg van de ene leugen naar de andere vinden ze hun eigen klanklichamen die onherkenbaar verstoord zijn. Ze lijken vreemd: van binnenuit ontstemd. Hoewel de noten coherent en intact zijn is elke toets niet langer de tre corde die ‘in tune’ is met zichzelf, maar eerder een veelheid aan snaren die ontstemd zijn binnen het interval van een kwarttoon: een noot is eerder een microtonale zweving. ‘Wat scheelt er met mij?’ Deze redenering heeft zijn gevolgen. Door de leugens van hun natuur, hun medium en hun cultuur te  doorkruisen en er niet rond te draaien, hopen deze samples het ‘echte’ en het ‘ware’ terug te vinden, hoewel het  strijdtoneel hiervoor veel verder verwijderd en de bron van hun energie veel extremer is dan wat ze zich ooit voorstelden.