Toen Chaya en ik elkaar voor het eerst ontmoetten in 2002, had ik nog nooit poëzie geschreven. We leerden elkaar kennen als componisten en pas in 2003 bracht de combinatie van mijn werk als vertaler en mijn literaire interesse me ertoe tweetalige teksten te schrijven. Ik had het geluk om tweetalig op te groeien en altijd literatuur in beide talen te lezen, en nu merkte ik dat ik de interacties en kruisingen tussen beide talen wilde onderzoeken in gedichten. In feite vond ik het zelfs eerder moeilijk om mezelf te beperkten tot het gebruiken van slechts één taal. Chaya en ik hielden contact en volgden elkaars werk kort na onze ontmoeting. Zo was ze op de hoogte van mijn teksten, en toonde ze haar interesse. Ondanks een hint nu en dan duurde het nog tot 2007 (wanneer we elkaar en elkaars werk al goed kenden) vooraleer een gezamenlijk project begon te ontstaan. Aanvankelijk wilde Chaya bestaande gedichten van mijn hand op muziek zetten; ik vond het echter interessanter om meteen in een echte samenwerking te stappen, een compositie waarvoor zowel tekst als muziek uit het niets zouden worden gecreëerd. Chaya stemde toe en we begonnen meteen na te denken over hoe we zoiets zouden benaderen.

In veel gevallen is de samenwerking bij projecten met muziek en tekst (zoals opera’s) in zekere zin asymmetrisch. De componist kan het werk van de schrijver volgen en begrijpen, maar veel schrijvers hebben niet de nodige kennis om hetzelfde te doen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar in de meerderheid van de gevallen bestaat dit onevenwicht. Hier was er echter geen dergelijk probleem aangezien we beiden componist zijn, en aangezien ook Chaya vertrouwd is met zowel Engels als Duits. Daarom waren we het er van in het begin over eens dat we beiden elkaars werk zouden  kunnen beïnvloeden. Ik begon met Chaya een aantal regels tekst te sturen, waarop zij de muziek componeerde en naar mij terug stuurde. Dit beïnvloed- de rechtstreeks mijn benadering van het volgende stuk tekst – en zo voort. Dit proces werd doorspekt met uitvoerige gesprekken over de ideeën van het werk en de verdere ontwikkeling. Dit alles liet ons uiteindelijk toe een werk te creëren dat werkelijk van ons beiden is. Het was mijn eerste samenwerking als tekstschrijver, en voor  Chaya werd het stuk een reflectie op het dramatische in muziek, een onderwerp dat haar de laatste tijd sterk bezig houdt. Vrij vroeg werd het ons ook duidelijk dat we met twee uitvoerders zouden werken die we kenden. Andreas Fischer werkte al met Chaya samen voor haar opera Zaide-Adame en Ian Pace, die mijn muziek sinds 2002 op verschillende plaatsen uitvoerde, begrijpt mijn werk en ideeën als geen ander. Dit voegde nog een bijkomend niveau van samenwerking toe, aangezien Algae heel sterk gecomponeerd is met deze uitvoerders in gedachten. Het werk is aan hen opgedragen en werd ook door hen gecreëerd tijdens TRANSIT 2009.