De waarneming van een bepaalde geur vertoont nogal wat parallellen met de beluistering van muziek. Net zoals muziek is een geur niet tastbaar, kan hij de emoties heel ingrijpend beïnvloeden, is hij heel efemeer en wordt hij door iedereen op een andere, persoonlijke manier ervaren. Daarenboven kan een geur heel wat associaties oproepen, al dan niet bewust of gewenst. Eén enkele geur kan plots de specifieke sfeer van een bepaalde plaats of van een gebeurtenis uit het verleden in herinnering brengen. Dit fascinerende fenomeen ligt aan de basis van mijn compositie Fragrances, die dan ook voor een groot deel op een associatieve manier tot stand is gekomen. Ik koos niet voor een rigide structuur waarin het muzikale materiaal een vaste plaats krijgt toebedeeld, maar liet het materiaal zich eerder organisch ontwikkelen. Dit is een voor mij nieuwe en tegelijk boeiende werkwijze, waarbij ik ook mezelf als het ware laat verrassen door de uitkomst. Het resultaat vormt in zekere zin een combinatie van mijn persoonlijke stijl, waarin (spectrale) klankkleuren een belangrijke rol spelen, met een grotere aandacht voor motoriek, voor ‘drive’.

Fragrances werd geschreven voor het New York New Music  Ensemble in opdracht van het TRANSIT-festival, waar het op 26 oktober 2008 gecreëerd werd. (Annelies Van Parys)