In 1999 maakte Greenaway deze verfilming van de opera uit 1998 die Andriessen schreef en waarvoor de cineast het libretto leverde en de regie voor zijn rekening nam. Vertrekpunt van de film vormt het merkwaardige gegeven van tien componisten en musici, waaronder Anton Webern en John Lennon, die op een ongewone wijze aan hun einde kwamen. In deze film wordt het overlijden van de zesde componist uit dit rijtje, Juan Manuel de Rosa, onder de loep genomen. Rosa werd in 1957 doodgeschoten in Uruguay. Plaats van het gebeuren is een verlaten slachthuis, dat toebehoorde aan de vader van Esmeralda, Rosa’s echtgenote. Aanvankelijk bedrijven de echtgenoten geregeld de liefde, maar geleidelijk aan taant Rosa’s interesse voor Esmeralda en richt zijn fixatie zich op een zwart paard. Zelfs Esmeralda’s verwoede pogingen om zich de gestalte van een paard aan te meten kunnen Rosa’s vreemde sexuele obsessie niet kenteren. In deze extravagante film-opera worden sex, begeerte en verlangen, jaloersheid en dood kwistig op het witte doek getoond.