Rinkoanieën voor strijkkwartet en ud brengt een aantal van mijn huidige fascinaties samen: microtonaliteit, natuurharmonieën en last but not least de praktische realisatie van dit precisiewerk. De titel is streekdialect uit de omgeving Heist-op-den-Berg en betekent zoveel als ‘achter mekaar, aaneengesloten’.Zo is de compositie een opeenvolging van fragmenten op basis van harmonische relaties. De basisfilosofie grijpt terug naar een eeuwenoude problematiek: de muzikale stemmingen. Mijn eigen beroepservaring vertelt mij dat piano’s systematisch ontstemd zijn om zogenaamd ‘juist’ te klinken. Evenwel laat dit de vraag onberoerd of de mogelijkheid van een ‘juistere’ stemming dan wel utopisch is of juist realiseerbaar met een grote tot nog toe ongekende rijkdom als resultaat.

Indien dit het geval is, kan muziek bovendien een symbolische functie vervullen in een maatschappij die een constructieve expansie lijkt nodig te hebben, een muziek die velen kan boeien via de eenvoud van een melodie in utopische harmonieën die zonder enige twijfel contemporain zijn. Rinkoanieën werd gecomponeerd in opdracht van het TRANSIT-festival, en aldaar gecreëerd op 30 september 2005 door Spectra.