Componeren betekent samenvoegen. Maar om dat te kunnen doen, moet je de afzonderlijke delen eerst isoleren. Want alles is altijd al samengevoegd. Een strijkkwartet schrijven, betekent dat je eerst het idioom ontleedt om daarna op zoek te gaan naar een nieuw idioom.

Voor de rockmuziek geldt dat natuurlijk nog veel meer. Rockmuziek is sowieso een heel stoffig genre geworden. En net daarom begint het mij te interesseren. Door de syntaxis te verbrijzelen komen krachten vrij die door de stereotypen van de rockmuziek verdraaid en vervuild zijn. Daarbij wil ik niets ontmaskeren. De instrumenten, de klanken kunnen niet opnieuw worden uitgevonden. De nieuwe betekenis ontstaat uit het samenvoegen van de brokstukken.

[Enno Poppe]

To 'compose' something originally meant to 'put it together'. In order to do that, however, the constituent parts need to be isolated. Because any one thing is already composed of other things. Writing a string quartet means that you must first parse the idiom before going in search of a new idiom.

This is all the more the case with rock music. Rock has become a very stuffy genre at any rate, and this is precisely why it is beginning to interest me. Crushing its syntax releases forces that have ben distorted and polluted by the rock stereotypes. In doing so I do not wish to unmask anything. The instruments and the sounds cannot be reinvented. Their new meaning arises from putting the rubble together.

[Enno Poppe]