Ni fleurs ni couronnes: Monument pour Jonathan Harvey is geschreven in opdracht van Jean-Luc Peêrs voor violist Wibert Aerts. De partituur is opgedragen aan Wibert Aerts en ter nagedachtenis van mijn vriend Jonathan Harvey die te vroeg gestorven is in december 2012.

Het werk is geschreven voor viool met spookviolen en spookklokken in vierkanaals audio. Deze audio werd gerealiseerd in het Centre Henri Pousseur in Luik met speciale dank aan Jean-Marc Sullon. De 'spook-klokken' zijn geen echte klokklanken maar samples van de deksels van de potten en pannen uit mijn keuken.

Het stuk duurt ongeveer 12 minuten en bestaat uit een introductie gevolgd door vier sec-ties van ongelijke lengte. De intro presenteert hoge flageoletklanken met lange akkoorden van de spookviolen. De eerste (korte) sectie is een contrapunt van melodieën in kwarttonen die leiden naar de lange 'quasi cadenza' sectie, waarin de viool wordt bijgestaan door almaar meer violen. Dit leidt naar een climax waar de spookklokken op volle kracht binnenkomen. Deze klokken blijven aanwezig in de korte derde sectie die leidt naar de finale waarin de vioolklanken aan ringmodulatie onderworpen worden. Het werk eindigt vredevol, tegen een achtergrond van herhaalde diepe klokklanken, een verwijzing naar het einde van Jonathan Harvey's 'klassieker' Mortuos plango, vivos voco. Ni fleurs ni couronnes: Monument pour Jonathan Harvey werd op 26 oktober 2013 gecreëerd door Wibert Aerts tijdens TRANSIT. [LB]