In 2003 ontdekte ik het werk van de Japanse fotografe Rika Noguchi. Vele aspecten van haar werk – macroscopische landschappen met kleine hinten van menselijke aanwezigheid, taferelen die vreemd lijken, hoewel ze geplukt zijn uit de dagdagelijkse realiteit, … – vonden een weerklank bij mij. Vaak lijkt er in haar werk heel weinig te gebeuren. Het is moeilijk om uit te maken wat er gebeurt – zelfs of er iets aan het gebeuren is. Wat wel uit haar foto’s naar voor treedt, is een buitengewoon gevoel van iets dat gebeurt/aan het gebeuren is… a feeling of something happening.

Deze korte compositie – die haar titel ontleende aan Noguchi’s eerste solo tentoonstelling een paar jaar ervoor – werd geschreven sterk onder indruk van die eerste fascinatie, die sindsdien is blijven groeien. (Stefan Van Eycken)