Natural surfaces, a pilot book of polyphonic navigation.
In ‘Early mapping of Southeast Asia’ heeft Thomas Suàrez het in een onopvallend paragraafje over ‘Music as a map, and the mapping of music’:

“In some parts of Southeast Asia, geographic data may have been recorded in an entirely non-material form. Song could preserve the essential knowledge for a voyage or trek in a way that was much easier to commit to memory than cold data and which was also impervious to material wear and loss, in effect a ‘pilot book’ bound in the medium of music…
The ‘mapping’ of music is, however, found in Tibet. Possibly as early as the ninth or tenth century, Tibet developed forms of so-called ‘neumatic’ notation, in which music was recorded with graphic signs representing the pitch movement of a melody – well within our definition of ‘map’...”

Als een cartograaf muzikale materie verkennen, ‘opmeten’, registreren, in al haar dimensies, vervolgens deze micro-stukjes, elk met een eigen tijdsvolume, op een bijna Cartesiaanse manier ordenen en instrumentaal bundelen om ten slotte in een polyfone context (drie groepen, korte – middellange – lange acties) een drievoudig traject uit te tekenen: dàt is de compositorische actie achter Natural Surfaces. Een actie die volgt op een ‘grote droom’ van synthese, van een projectie van vrij denken, voelen van (een) ruimte. Emotiegebonden.

Natural Surfaces werd geschreven in opdracht van het TRANSIT-festival, waar het gecreëerd werd door het Spectra Ensemble op 24 oktober 2008. (Mattijs Van Damme)